Er wás eens……
Hoorde of las je deze woorden vroeger ook zo graag? En was dan meteen je aandacht gewekt, vooral als het verder ging met: “….lang geleden…..in een land hier vér vandaan….”
Kun je bij de herinnering ook nog bijna de belofte voelen van een spannend uurtje en van het even weg zijn uit je dagelijkse leventje?
En hoe het was om lekker veilig te griezelen…..omdat je tevoren toch al wist dat het goede wel overwinnen zou?
In sprookjes en verhalen is dit vaak zo……en misschien willen we ook wel graag een goede afloop……omdat we ons liefst identificeren met een der “goeden”?
En zeggen we daarna: “ja eind goed al goed…..en ze leefden nog lang en gelukkig…..ja hoor, dat gebeurt alleen in sprookjes, maar in het echte leven is dit wel even anders”.
En opeens wordt er zo met de uitdrukking “in sprookjes geloven” iets negatiefs bedoeld…..alsof je naïef zou zijn….en dus “dom” en het daardoor je “eigen schuld” zou zijn als je bedrogen uitkomt…..had je maar niet in sprookjes moeten geloven, toch?
Maar wat als er in oude verhalen en sproken nu eens een verborgen waarheid schuilen zou… ….een wijsheid die veel dieper gaat dan het beschrijven van avonturen van helden en slechteriken?
Dat het niet alleen gaat over goed en kwaad, maar ook over een soort van zielsbeschrijvingen?Een soort wijze handleiding voor de ontwikkelingsweg die een mens heeft af te leggen?
Dat het symbolisch gaat over eenwording, ….over evenwicht in ons zelf tussen onze manlijke en vrouwelijke eigenschappen, tussen verstand en gevoel, tussen het hemelse en het aardse, tussen al onze goede en onze boze kanten?
Dat het pas vruchtbaar is als de held en de heldin of de prins en de prinses die voor elkaar bestemd bleken te zijn, “samen bruiloft vierden….en nog lang en gelukkig leefden en …..vele kinderen kregen?”
Dat een mens pas heel is als al die eigenschappen zich innerlijk hebben verenigd?
En dat op de weg daarnaartoe allerlei beproevingen en tests overwonnen en volbracht moeten worden?
En om op de vorige alinea terug te komen: zijn wat aanvankelijk domheid en naïviteit lijken, niet juist vaak eigenschappen die de “verhalen-held of -heldin” naar het doel brengen…..en zijn het niet vaak juist de slimheid en de gemeenheid die aanvankelijk zo succesvol leken, eigenschappen die aan het eind van het verhaal “op hun bek” gaan?
Zo kunnen sprookjes en verhalen worden getransformeerd in wijze levenslessen, die heel mooi te vertalen zijn naar ons eigen leven, o.a. door de creatieve vormgeving ervan.
Want door over de sprookjes te tekenen en te schilderen waarbij vooral op de beleving wordt gelet en niet op “technisch resultaat”, zul je merken hoeveel je over jezelf te weten kunt komen.
Want zodra je leert om je teken- en schilderwerk al besprekend en bespiegelend te “lezen”, kun je -naast het plezier van het kleurrijk bezig zijn- ook onderzoeken en herkennen wat het met je eigen levensverhaal te maken heeft. Door ze op jouw manier uit te beelden, maak je ze tot een hoofdstuk van je eigen levensboek.
Als het je leuk lijkt om:
* heerlijk ontspannen naar sprookjes en verhalen te luisteren……,
* je eigen beleving ervan spontaan of intuïtief uit te werken in verf, krijt en kleurpotlood…,
* de wijze, vaak verborgen achtergronden van sprookjes te leren onderzoeken…..,
* je eigen tekenwerk hierin te leren lezen en te duiden……
Kom dan naar de Sprookjescursus in Boerderij “Werdandit” van 9 maandagavonden ong. twee keer per maand (informeer naar de mogelijkheden en kijk op http://www.sytskenijland.com voor actuele data)
Sytske Nijland-Wijnterp 